Gitme! Gitme!

Gitme!
iç yakan emir kipi dilimde...neredeysen, orada bekle!..

kımıldarsan, ölürüm...

gece bilmez halimi, duygusuz şey..oysa, nasıl da bakar eğilip yüzüme, yıldız yıldız...her göz kırpışında bir kirpik dökülür yüreğime; gözlerin büyür...yeni doğan bebekler, ölen aşklar gizinde...

ah bu mevsimler!..soyunur giyinir; giyinir soyunur...hamarat gelin devinir günlerinde..düğüne giden zamanların çeyiz sandıklarını eşelemek arzusu yatar içimde ya, korkarım!..korkarım çünkü; orada bulacaklarımın hepsi dudaklarındır...

değersem, yakar elimi...

boş ver şiiri; o da ne!..sen bana dokundur kalemi; bak nasıl da bembeyazım, nasıl da harfsizim, cümlesizim, imgesizim...uyaklarımda boşluklar yarattım senin için; haydi dol, bekleme..gözün varsa eğer, güneşliysen, büyüt sevgimi gene...

gitme!..

sana akarken delta oldum, düştüğüm yerde...sular kapladı üç yanımı, ağzımda lav...

iç ve yan geceme!..

öylesine...


Tayyibe Atay